سمّانه، مادر امام هادی علیه السلام
مادر گرامی امام هادی علیه السلام سمّانه مغربیه، معروف به سیده است و در جنّات الخلود آمده است که آن بانو، همیشه روزه مستحبی می گرفت و در زهد و تقوا مثل و مانند نداشت.

علی بن مهزیار از حضرت هادی علیه السلام روایت کرده که فرمود: مادرم به حقّ من عارفه است و او از اهل بهشت است. به او شیطان سرکش نزدیک نمی شود و خداوند نگهبان اوست.

اسلام تمام تلاش وهمت خود را بر وحدت وهمبستگی واتفاق جامعه  بسیج نموده وندای صادقانه " یا ایها الناس "   "آیه 13 سوره حجرات" را سر لوحه هر حرکتی دانسته و با دستورات خود سعی در ریشه کنی تفرقه و نفاق و خوشکاندن تفاخر نژادی داشته است امامان معصوم  که لحظه  لحظه عمرشان  انعکاس حقیقت اسلام و بیان دیدگاه قرآن کریم می باشد ، هر گونه ایده برتری نژادی را مردود شمرده و عملا در این راه گام بر داشته و فرقی بین سیاه وسفید نمی گذاشتند و در هر حال تقوا را ملاک برتری می دانستند و برای از بین بردن ذهنیات غلط و اختلافات ویرانگر از ازدواج با کنیزان را پذیرا می شدند .

برای مشاهده ادامه این مطلب به آدرس shafiemahshar.ir مراجعه کنید.

بر اساس منابع تاریخی اگرچه ام الفضل، دختر مامون،همسر حضرت جواد علیه السلام بود اما امام جواد (ع ) از ام الفضل فرزندی نداشت. «شیخ مفید گوید: مامون شیفته ابو جعفر (ع) بود. زیرا می‏دید آن امام با آن سن و سال اندک در فضل و حکمت و علم و آداب و کمال عقل تا چه اندازه پیش است، به طورى که هیچ کدام از مشایخ هم عصر آن حضرت با وى برابرى نمی‏کردند. از این رو دختر خویش را به همسرى امام جواد (ع) درآورد.

 امام محمد تقی(ع) همسر دیگری نیز مشهور به ام ولد و به نام سمانه مغربیه داشت. امام هادى(ع) بخشى از دانش مادر خود را این چنین بیان داشته است: «امى عارفة بحقى؛ مادرم عارف به حق من در امامت است.

برای مشاهده ادامه این مطلب به لینک زیر مراجعه کنید

shafiemahshar.ir

شکوه شکیبایی شرحی بر زندگی هاجر

وصف وارستگی

در طول تاریخ بانوانی می زیسته اند که بر اساس لیاقتهای ذاتی و گرایش به ایمان، طریق تهذیب نفس و خودسازی را با پیروزی و سربلندی طی نموده اند. دست یافتن این زنان به کمالات و درک مدارج عالی اخلاقی بیانگر برخورداری این افراد از روح کامل انسانی، اراده و اختیار است. یکی از این گوهرهای گرانبها هاجر همسر حضرت ابراهیم خلیل(ع) و مادر حضرت اسماعیل ذبیح(ع) است. او گرچه به عنوان کنیزی در قصر به سر می برد، اما زندگی مرفهان و مسرفانِ کاخ او را قانع نمی کرد و گویا جانش با جلوه های معنوی در ارتباط بود و به همین دلیل از جاذبه های دنیا و مظاهر رفاه بیزار بود و این گونه زرق و برقهای فریبنده و فناپذیر را مانع بزرگی برای کسب درجات روحانی تلقی می کرد و گویا برای رهایی از چنین اوضاعی لحظه شماری می کرد، تا آنکه روزنه امید برایش فراهم گشت و موقعیتی پیش آمد که با خانواده پیامبر خدا همراه گردد و بعدها شایستگی همسری حضرت ابراهیم(ع) را به دست آورد و با تأسی از زندگی سراسر معنوی شوهرش که عطر توحید از آن ساطع بود، در مسیر هدایت قرار گرفت و با آشنایی و اجرای برنامه های عقیدتی معرفی شده توسط آن مرد آسمانی به حیات طیبه که در واقع گلستان آرامش است، گام نهاد.

هاجر نمونه کامل مهاجران طریق یکتاپرستی و مصداق کامل ره یافته ای است که از مصر به فلسطین و از آن جا به حجاز مهاجرت کرد و در این جابجایی پذیرای سختیهای بسیار و مرارتهای طاقت فرسایی شد، اما به دلیل تلاش توأم با توکل در مسیر صفا و مروه لطف پروردگار شامل حالش گردید و به پاس خلوص و پاکی او سعی وی جزو شعایر الهی و اعمال واجب حج گردید و چشمه ای که زیر پای فرزندش جاری گشت، شفادهنده قلوب و صفادهنده روانها شد و چون دار فانی را وداع گفت، مدفنش در جوار خانه خدا جزء مطاف قرار گرفت. نوشتار حاضر در آستانه برگزاری کنگره عظیم حج، به بررسی بخشهایی از زندگی این بانوی وارسته پرداخته است.

برای مشاهده ادامه این مطلب به همراه کلیپی زیبا از حج به آدرس اینترنتی shafiemahshar.ir مراجعه فرمایید.