گیرم که رد کنی دل ما را خدا که هست

باشد محل نده قسم مرتضی که هست

آری حسین وقتی قسم به معجر زینب قبول نیست

چادر نماز حضرت خیر النساء که هست

آیا فقط سعادت زینب اضافی است

بیرون مکن مرا تو از این خانه جا که هست

داداش از درد گریه تکیه مکن سر به نیزه ات

زینب نمرده،شانه دارالشفاء که هست

حسین قربانی ات خواهر خود را قبول کن

گیرم که نیست اکبر تو طفل ما که هست

گفتی که زن جهاد ندارد برو برو

لفظ برو چه داشت برادر بیا که هست

خون را بیا به دست دو قربانی ام بکش

تو خون مکش به دست عزیزم حنا که هست

گفت این مجال خدمتشان بعد از این دهم

از سر مرا تو باز مکن کربلا که هست

حالا که غیر از چشم های تر نداری

تنهای تنها ماندی و یاور نداری

بگذار تا زینب لباس رزم پوشد

تا که نگوید دشمنت لشگر نداری

من آب می آرم برای اهل خیمه

دیگر نگو آقا که آب آور نداری

بگذار لخته خون ز لب هایت بگیرم

آخر مگر ای نازنین خواهر نداری

تعبیر کن خواب مرا ای یوسف من

حالا که غیر از چشم های تر نداری

می آیم امشب بهر دیدارت به گودال

هر چند دیر است و دیگر سر نداری 

السلام علی الحسین(ع)

و علی علی ابن الحسین(ع)

و علی اولاد الحسین(ع)

و علی اصحاب الحسین(ع)

کربلا یعنی نوای العطش              
روی لب ها رد پای العطش
کربلا یعنی سرا پا سوختن            
تشنه لب بین دو دریا سوختن
کربلا یعنی که سقای ادب            
در کنار شط بیفتد تشنه لب
کربلا یعنی حضور فاطمه              
پیش سقا در کنار علقمه
کربلا یعنی تبسم بر اجل              
نزد قاسم مرگ احلی من عسل
کربلا یعنی علی اصغر شدن          
تشنه بردوش پدر پرپر شدن
کربلا یعنی فغان و التهاب              
خیره بر گهواره چشمان رباب
کربلا یعنی که رزم حیدری            
اکبر آسا غرق خون جنگ آوری
کربلا یعنی وداع زینبین                
پشت خیمه با گل زهرا حسین

ای علمداری که دستت بوسه گاه مرتضاست
افضل الاعمال حیدر بوسه بر دست شماست
اقتدا بر مرتضی کردند جمع اهل بیت
دست توسرشار از عطر نسیم بوسه هاست
بوسه بر دست تو طعم بوسه بر قرآن دهد
دستهایت آیه های سفره دار هل اتاست
امتیاز بوسه بر دست تو، دست فاطمه است
چونکه مَس آیه تطهیر پاکان را سزاست
صف کشیدند انبیا تاکه خدا رخصت دهد
بوسه بر دستت زنند ، این آرزوی انبیاست
گر خدا قسمت کند یک بوسه بر دستت زنیم
ما و نسل ما خدائی تا ابد حاجت رواست
ای که در سجده دو دست و صورتت بر روی خاک
باعث گرمی بازار مناجات خداست
ای که ساعتها میان سجده می گفتی خدا
بنده ای کوچک به درگاه تو گرم التجاست